کد مطلب:39682 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:15

گنجینه پرسمان » اهل بيت

آيا علم و قدرت امام((عليه السلام)) از جنبه ي معنوي و ولايت نامحدود است و استثنائي دارد و آيا مي توان گفت علم امام((عليه السلام)) نسبت به تفصيل(نه اجمال) زمان و مكان شهادتش بنا به مصالحي از استثنائات باشد؟

علم و قدرت نامحدود مخصوص ذات پروردگار است و خداوند تعالي را در او صاف و جمال و جلال هيچ شريكي و مثلي نيست امامان معصومين((عليهم السلام)) بندگان مطيع و فرمانبردار حق بودند و در مقابل اراده ي او هيچ اراده اي نداشتند و آنچه داشتند همه از طرف خدا بود.
كتاب شريف اصول كافي كه از كتابهاي معتبره شيعه است از حضرت امام محمّد باقر((عليه السلام)) روايت كرده است كه اسم اعظم خدا بر سي و سه حرف است كه فقط آصف(كه جانشين حضرت سليمان بود) دو حرف از آن را داشت كه به وسيله ي آن دو حرف تخت بلقيس را(در يك چشم به هم زدن) نزد سليمان حاضر كرد و نزد ما(امامان) هفتاد و دو حرف از اسم اعظم است و يك حرف آن نزد خداست كه فقط مخصوص خود اوست(و ما را به آن دسترسي نيست).
و نيز در آن كتاب از همان حضرت روايت كرده است كه خداوند عز و جل داراي دو علم است يك علمي است كه نمي داند آن را مگر خود او و علمي است كه به ملائكه و رسولانش تعليم كرده است آن علمي كه تعليم ملائكه و رسولانش تعليم كرده ما آنرا مي دانيم.
و همچنين از حضرت امام جعفر صادق((عليه السلام)) روايت كرده است كه هر امامي كه نداند كه چه بر سر او مي آيد و سرانجامش به كجا منتهي مي شود او امام و حجت و خدا بر بندگانش نيست.

(بخش پاسخ به سؤالات )